Ένας απογευματινός καφές με φίλους, ειδικά αυτό τον καιρό που το καλοκαίρι δεν λέει να φύγει, πολλές φορές είναι βάλσαμο. Σε βοηθά να ξεφεύγεις από πολλές σκοτούρες αν και είναι λίγο δύσκολο μιας και όλοι με την οικονομική κρίση «βράζουμε στο ίδιο καζάνι». Όπως και να έχει όμως, λίγο ο ήλιος, λίγο η καλή παρέα, ξεχνιέσαι.
Η Αθήνα έχει πολλά σημεία στα οποία μπορείς να απολαύσεις τον καφέ σου. Ένα από αυτά είναι και η περιοχή του Θησείου όπου συγκεντρώνεται σταθερά αρκετός κόσμος, φοιτητές και μη. Επειδή είναι παραδοσιακό πέρασμα (από τον ηλεκτρικό σταθμό μέχρι και το Θησείο) πολλοί μικροπωλητές απλώνουν κατά γης την πραμάτεια τους και προσπαθούν να την πουλήσουν στους διερχόμενους. Κάποιοι βέβαια έχουν προχωρήσει πιο πολύ την κατάσταση, είναι πιο οργανωμένοι. Έχουν πάγκο, όμορφο και το λογότυπο της εταιρείας τους. Έχουν και ηλεκτρονικό εξοπλισμό, λιπομετρητή. Τι πουλάνε; Εκεί τίποτα. Απλά κάνουν δωρεάν λιπομετρήσεις και σε καλούν να σου εξηγήσουν το πρόβλημά σου κατ' ιδίαν και να σε βοηθήσουν να μειώσεις το βάρος σου!
Φυσικά, αυτούς τους απίθανους τύπους της HERBALIFE τους έχω συναντήσει πάρα πολλές φορές. Σε κεντρικά σημεία και πάντα με την ίδια τακτική. Και φυσικά δεν ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε αντιπαράθεση μαζί τους, ανοιχτά μπροστά σε όλο τον κόσμο. Και ήταν αρκετός ο κόσμος που βρίσκονταν εκεί, μπροστά από το πάγκο της HERBALIFE.
Οι πρώτες ερωτήσεις περί πτυχίων, σπουδών, δεξιοτήτων, ακαδημαϊκών προσόντων κλπ, πέρασαν ουσιαστικά αναπάντητες μιας και η παρουσία τους σε κάποια σεμινάρια με την επίκληση ενός τεράστιου συμβουλίου επιστημόνων, πολλοί από αυτούς με βραβεία Νόμπελ, που συμβουλεύουν τους «ειδικούς» της HERBALIFE για τα ιατρικά ζητήματα. Φαντάζομαι ότι κανείς από όλους αυτούς τους επιστήμονες δεν θα ήταν διαθέσιμος εκείνη την ώρα να υποστηρίξει τον «ειδικό» ή δεν θα είχε πρόχειρο τα κινητά τους, γιατί στο αθώο ερώτημα αν τα προϊόντα τους είναι κατάλληλα για διαβητικούς μου απάντησαν και οι 3 παρευρισκόμενοι «ειδικοί» ότι είναι «ελεύθερα γλουτένης».
Κάτω από το βάρος της απάντησής τους σάστισα και άρχισα να αναρωτιέμαι τι κακό με έχει βρει αλλά τόλμησα να τους ρωτήσω αν πραγματικά γνωρίζουν ότι λιπομετρήσεις και εκτιμήσεις σύστασης σώματος μπορούν να κάνουν μόνο οι διαιτολόγοι. Η αφοπλιστική απάντηση που έλαβα και από τους τρείς «ειδικούς» σχεδόν ταυτόχρονα με σάστισε. «Μα και στο μπάνιο του ο κάθε ένας πλέον έχει ζυγαριά λιπομετρητή και μπορεί να κάνει μόνος του λιπομέτρηση!» Και συμπλήρωσαν όλο σιγουριά το επιχείρημά τους «Απαγορεύεται και αυτό;»
Ομολογώ, ότι, εκείνη τη στιγμή ένιωσα τα βλέμματα αρκετών από τους παρευρισκόμενους να με καρφώνουν επιτιμητικά και με τρόμο είδα τους τρείς «ειδικούς» να χαμογελούν αυτάρεσκα. Που το χαμόγελό τους μετατράπηκε σε ηλίθια γκριμάτσα όταν τους ρώτησα απλά το ότι «Και εγώ έχω πιεσόμετρο, ακουστικά γιατρού, μετρητή ζαχάρου σπίτι μου που χρησιμοποιώ για τους γονείς μου. Μπορώ να κάτσω δίπλα σας και να κάνω τον γιατρό και να δίνω διαγνώσεις ή να συνταγογραφώ φάρμακα και αγωγές;» Εκεί ομολογώ ότι πιο πολύ ικανοποιήθηκα με τα γέλια των παρευρισκόμενων παρά με την έκφραση των τριών «ειδικών». Τα οποία έγινα και περισσότερα όταν τους ρώτησα αν θα μπορούσα να κάνω και ακτινογραφίες ή να βγάζω δόντια ή ακόμα και να κάνω μικρά χειρουργεία ή άλλες εξετάσεις αν διέθετα τον ίδιο «πανάκριβο» επιστημονικό εξοπλισμό.
Η σιωπή τους σίγουρα δεν ήταν στα πλαίσια της έκφρασης «η σιωπή είναι χρυσός». Σιωπή που μετατράπηκε σε κραυγές όταν τους είπα ότι η παράνομη τους εμπορική δραστηριότητα πρέπει να σταματήσει και να σταματήσουν να εξαπατούν το κοινό ότι είναι ειδικοί. Όταν μάλιστα τους αποκάλεσα απατεώνες έγιναν πιο έντονες. Προθυμοποιήθηκα, μάλιστα, να φωνάξω ο ίδιος τον αστυνομικό για να μου κάνουν μήνυση, αλλά μόλις τον φώναξα (υπήρχαν 2-3 μηχανές με 6 αστυνομικούς παραδίπλα) εξαφανίστηκαν σαν τους παπατζήδες.
Τελικά, έμεινα με την απορία πόσο συμφωνεί το παγκόσμιο επιστημονικό συμβούλιο της HERBALIFE με την άποψη των «ειδικών» για την καταλληλότητα των προϊόντων τους σε διαβητικούς. Νομίζω, όμως, ότι την κατάλαβαν πολύ καλά οι δύο κύριοι δίπλα μου, που τους αποκαλούσαν λαμόγια.