Αν ανατρέξει κανείς στη διεθνή φιλμογραφία, εύκολα μπορεί να ανακαλύψει μία σειρά από ταινίες με την έκφραση η "επόμενη μέρα...". Σχεδόν πάντα όλες αυτές οι ταινίες αναφέρονται σε καταστροφές που αλλάζουν την μορφή του πλανήτη και ούτε λίγο ή πολύ οδηγούν σε εξαφάνιση το ανθρώπινο είδος.

Κάπως έτσι πρέπει να νοιώθουν αρκετοί από αυτούς που ξέφυγαν από το πρόγραμμά τους, την επόμενη μέρα του Πάσχα. Ότι ήρθε το τέλος του κόσμου ή πιο σωστά το τέλος της προσπάθειάς τους. Για κάποιους αρκούν μερικές παρεκτροπές, για κάποιους άλλους η ένδειξη της ζυγαριάς τις επόμενες μέρες και όλα αυτά είναι αρκετά για να ακυρώσουν τη συνολική προσπάθεια.

Αν κάποιος προσπαθήσει να αναλύσει λίγο πιο βαθιά το γιατί εγκαταλείπουν πολλοί άνθρωποι (μετά από τις παρεκτροπές) το πρόγραμμα διατροφής και δεν ολοκληρώνουν διορθώνοντας την προσπάθειά τους, πιθανότατα να βρεθεί σε μία αυτονόητη πραγματικότητα. Ο στόχος της προσπάθειας δεν είναι η τροποποίηση των διατροφικών συνηθειών και η προσαρμογή σε μία νέα διατροφική πραγματικότητα, αλλά η ένδειξη σε μία ζυγαριά που όμως δεν διαφέρει από μία φωτογραφία στιγμής.

Εδώ ίσως είναι και η ευθύνη του διαιτολόγου που από την αρχή της προσπάθειας δεν έχει θέσει στην σωστή διάσταση το όλο εγχείρημα. Γιατί δυστυχώς ακόμα υπάρχουν πολλοί διαιτολόγοι, που λειτουργούν με τα εμπορικά δεδομένα άλλων εποχών, τάζοντας απώλειες Χ ή Ψ κιλών πριν από το Πάσχα και προσανατολίζουν την όλη διατροφική παρέμβαση σε μία λάθος κατεύθυνση, σε μία μονοδιάστατη προοπτική, την ένδειξη της ζυγαριάς. Και μετά; Όταν το "κακό" συμβεί, ποια είναι η προοπτική για τον διαιτώμενο; Πόσες φορές πρέπει να ξανανεβάσει την πέτρα (σαν το Σύσιφο) στη κορυφή του βουνού, για να βρει τον εαυτό του να τρέχει πίσω από αυτήν;

Η απλή λογική πολλές φορές δίνει και τις πιο αυτονόητες απαντήσεις. Η διατροφή είναι ένα βιωματικό εργαστήρι μέσα στο οποίο παντρεύονται οι διατροφικές ανάγκες και η καθημερινότητά μας. Είναι μοιραίο πολλές φορές αυτά τα δύο να μην ταιριάζουν τέλεια ή να μην μπορεί κάποιος να τα ταιριάξει σε αρμονία με τέτοιο τρόπο ώστε να πετύχει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Κανείς εξάλλου δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι εφαρμόζει 100% ένα πρόγραμμα διατροφής, σε όλες τις παραμέτρους του. Λάθη γίνονται, παραλείψεις συμβαίνουν, αστοχίες ή ατέλειες πάντα θα υπάρχουν. Η ουσία κρύβεται όχι πίσω από μία ένδειξη σε μία ζυγαριά αλλά στην εμπειρία που αποκτούμε μέσα από τα λάθη και τα παθήματά μας. Αυτά είναι που μας δείχνουν τα όριά μας και μέχρι που μπορούμε να κινηθούμε.

Αν λοιπόν αυτές τις μέρες φάγατε λίγο παραπάνω ή παρασυρθήκατε από το καλό κρασί και την όμορφη παρέα και ξεφύγατε από αυτό που σας είχε συμβουλέψει ο διαιτολόγος σας μην το βάλετε κάτω. Ούτε πρέπει να ακυρώσετε την δουλειά εβδομάδων ή και μηνών. Απλά βάλτε την λογική σας να κυριαρχήσει στην απογοήτευσή σας ή στα όποια σας αρνητικά συναισθήματα. Σκεφτείτε το αυτονόητο. Όταν σπάσει ένα τζάμι σε ένα παράθυρο του σπιτιού σας ποια είναι η επόμενή σας κίνηση; Να σπάσετε και τα υπόλοιπα ή να το επιδιορθώσετε;